Lütfen bekleyin..

Mehmet Sebih Altun - Yazar Arşivi

Mehmet Sebih Altun

 


Beyaz güvercinler uçurdum kırgın düşler ülkesine. Kanatları sıla hasre..

 

 

Günler sayılı ve gün geçtikçe sayılar bir bir düşü..

Güneş dünyayı karanlığa terk etmiş, her yer kıyamet öncesi sessizliğe bürünmüştü. ..

gözlerin alabildiğine. 

Gemileri yakmalı, ardına bırakmalı her ne varsa hüzne dair. 

Gökyüzünde yanlız yıldızlar biriktirdim. Her bir köşeye dağılan ışıkların yansımalarıyla. Bulutla..

Boşluklar doldurulamıyor. Giden herkesin yeri boş. 

Aklından giden gider. Aklın boş kalır.

Y..

Gittiğin gün söndü güneşim. Doğmadı hayatıma hiç bir duygu. Hislerime hapsettim geç..

Kimsenin olmadığı bir sokakta yalın ayak koşmak gibidir hayat. Deliller gibi haykırmaktır içinden kopan fırtın..

Papatyalar soldu bende. Birer birer döküldü ömür dallarından. Çiçekler baharla..

Bulutlar gökyüzünü esir alalı çok yağmurlar yağdı sahra çöllerine. Ne soğuklar..





bmV0aGFiZXJ5YXppbGltaS5jb20=