Bütün doğa yeniden canlanıyor. Her çeşit çiçekler gülümsüyor. Bahar geliyor, yeniden doğuyor güneş.
Bırakın artık fidanları kesmeyi. Kolları, kanatları dalları budamayı. Bahar geliyor diye kıyam yapmayı bırakın. Ağlatmayın güzelim ağaçları.
Bahar demek; yeniden doğmak, var olmak, inadına yaşama sarılmak, bütün kuruyan umutları yeniden yeşertmek, gözyaşlarının yerini sevgi selleri almak demek. Bahar demek beraberlik içerisinde kardeşce yaşam demek. Bahar demek varlığını kabullendirmektir. Varlığını borçlu olduğuna şükretmektir. Gülümsemektir. Yürekten sevmektir.
Mevsimler bahar ama yürekler kış. Donuyor insanlık. Üşüyor çocuklar, kişisel çıkarlar çırılçıplak ortada. Sevgi gömleği paramparça. Örtünmüyor sevgiye muhtaç yürekler. Aç bedenler çöplerden buğday tanesi seçiyor. Kahrolası hırs kokusu sarmış dörtbir yanına dünyanın. Biraz daha iyi yaşamak için eziyor öbürünü. Basıyor hunharca genç bedenlere. Seni de affetmeyecek bu devran.
Bir bahar gelsin diye bekledi bir kaç güzel insan. Gelmedi bir türlü. Yolda kaldı herhal. Geçemedi nefret derelerini. Aşamadı tanrılaşmış ego dağlarını. Bir çocuğun gözyaşında boğulmuş olmalı. Bir kadının diken batmış ayaklarında saklanmalı. Sokak ortasında bedenlerin ruhsuz hâlleri. Camlar buğulanmış. Ardında isyansı bir göz. Bir evlat.
Ağlatmayın baharı. Acı düşmüş topraklara yağmıyor yağmur. Gözyaşları var diyor. Hüzünlenir tabiat. Bakın ağlar sonra. Ve sonra çocukların düşleri alır sizden vicdanları. Ruhsuz kalırsınız. Yok olur benliğiniz. Yansımanız bile kalmaz gökyüzünde. Yıllar sizi yok sayar. Huzuru mahşer kabul etmez vicdansız yürekleri. Kahrolursunuz. Biçare kalırsınız. Bir daha geleyim dersiniz. Gelemezsiniz.
Bırakın doğsun güneş sevgi toprağına. Gelsin bahar. Annesiz çocuğun da hayalleri yıkılmasın. Çiçekler bir sevgi tohumu edasında güneşe bakabilsin. Ağıtlar gökyüzünü isyana çağırmasın.
Bırakın bahar gelsin. Mâni olmayın mevsimlere. İnsanlığa da bahar gelsin. Doğaya da.
Bahar tadında bir yaşam dileğiyle.
Sevgi ile kalın.