AYNI GEMİNİN SAKİNLERİ

Evren bütün canlıların yaşam sahası olmasına rağmen bir türlü canlıların beraber yaşadıkları bir cennete dönüşmedi.

Hep birileri yaşadı diğerleri yaşayanlara daha güzel hayat sunmak için sadece basamak oldu. Kendi sırtını birilerini yükseltmek için kullandı. Geleceğini de onların düşmemeleri için trabzan yaptı. Yükselen yükseldikçe yükseldi. Ezilen ise battıkça battı. 

Hep belgeseller de aslanların yaşamak için nasıl ve hangi hayvanları avladıklarını gördük. Ama hiç av olan hayvanların penceresinden bakmadık. Onların yaşam döngüsünü hiç merak etmedik. 
Hep ayıların nasıl balık avladıklarını gördük. Ama balıkların nasıl yaşamaya çalıştıklarını görmedik. 
Hep güçlüyü gördük. Güçlünün yaptığı her şeyin doğru olduğuna inandık. Hayata hep güçlülerin kazandığı bir dünyayı sevdirerek başladılar. 

Egemen dünya güçleri yaptıkları her şey ile hep haklı oldular. Ezdikleri halklar hep deneme tahtası oldular. Silahları denediler. İlaçları denediler. Duyguları denediler. Düşmanlıkları nasıl pekiştirebileceklerini denediler. Aç bırakarak açlıkla nasıl hata yaptıracaklarını denediler. Denedikçe denediler. Hep onlar kazandı. Denenenler hep kaybetti. Ve lafta hepsi aynı geminin sakinleri oldular. 

Burjuva kapitalist sistem ile emekleri sömürdü. Emek yetmedi, duyguları, hayatları, sevgileri, inançları, umutları, geleceği, tarihi ve kültürel tüm değerleri sömürdüler. Sömürülmemiş hiç bir şey bırakmadılar. Proleterya hep ezildi. Onlar çalıştı burjuva kazandı. Onlar hayal etti başkaları gerçekleştirdi. Onlar sevdi başkaları kavuştu. Onlar emek verdi başkaları karşılığını aldı. Ve yine aynı geminin sakinleri demagojisi kullanıldı. 

Dünyayı bırakın bir mahallede bile hiç bir zaman aynı gemide yaşamadık. Hep güçlünün yanında olanlar kazandı. Güç değişti ama kişiler değişmedi. Parası olan her zaman için en iyi baba, en iyi evlat, en iyi akraba, en iyi vatansever, en iyi dindar, en iyi yönetici, en iyi adam oldu. Ama diğerleri hep en kötü oldular. Ve yine aynı gemide olduk. 

Kimileri lüks yatlarda yaşarken kimileri şişme botlarla yaşama tutunmak isterken yok oldular. Şehirlere bombalar yağarken televizyon başında kadehini yudumlayarak zevkle izleyenlerle aynı gemideyiz dendi. 

Biz aynı geminin sakinleri değiliz sizinle. 

Yöneticilerin bir öğünde yediğini bir ayda kazanamayan seçmenlerle aynı gemide olamam ben. 

Ölünce sizi Allah'a şikayet edeceğim  diyen çocukların yaşadığı dünyayı darmadağın edenlerle aynı gemide değilim ben. 

İnsanların hakkını yiyen, parasını, duygularını, hayallerini, geleceğini, umutlarını çalanlarla aynı gemide değilim ben. 

Güç varken ses etmeyip güç gidince gemiyi ilk terk edenlerle birlikte değilim ben. 

Aynı geminin sakinleri olarak  zalimler bir gemide, mazlumlar bir gemide, zenginler bir gemide, fakirler bir gemide, seçenler bir gemide, seçilenler bir gemide. 

Gemiler çok. Kaptanlar çok. Yolcular çok. 

Ama hepsi ayrı gemide. 

Biz hiç bir zaman aynı gemide olmadık. Herkesin gemisi de farklı, kaptanı da.. 

Tüm dünyayı cennete çevireceklerle aynı gemide olmak dileğiyle.. 

Sevgi ile kalın. 

Mehmet Sebih Altun 
msebihaltun@gmail.com