Yaşamın bütün sahalarında görmeye alıştığımız sokak çocuklarının sorunlarını dile getirme ihtiyacı doğdu bende.
Sokak çocukları; 24 saat sokakta yaşayan, ailesinden
kopup evden ayrılan, geçimini sokaklardan sağlayan, bazen suç işleyen
bazen tiner, bali gibi uçucu madde kullanan kullanmasa da kullanma
ihtiyacı duyan sokakların hür ortamını aile olarak kabullenen
çocuklardır.
Onları sokağa iten en önemli faktör aile sorunları ve
en büyük katkıda ekonomik sorunlardır.Sorunların varlığından ve hatta yaşam için gerekli olan tüm yaşam koşullarının gerektiği faktörlerin varlığından dahi aciz olan ebeveynlerin
oluşturduğu aile sayılamayacak adına 'birlikte yaşama' denilen bir
yaşam tarzı olan sonra sıkılınca ayrılan çocuklar hiç aklına bile
getirmeyen insan topluluğu oluşturduğu bu zihniyet ne kadar insanlığa
zararlı olduğunun bir kanıtı değil midir? İşte ben bunlara kızıyorum.
Haberlerde kendi çocuklarına kıyan insan dışı varlık denilebilecek
insanlar görüyoruz.
Peki bu çocukların ne suçu var?
Sokaklarda yaşadıkları yetmiyormuş
gibi onları toplumun dışına iten bir sürü neden var. Şiddet ve
fiziksel istismarın dışında bir de başkaları tarafından suça teşvik
ettirilmekte cabası.
Sadece bu kadar mı?
Yanmak, yaralanmak, kalıcı ve bulaşıcı hastalıklara
yakalanmak, psikolojik sorunlarla karşılaşmak, kimliği belirsiz
kişiler tarafından kaçırılmak hatta öldürülmek gibi sorunlarla karşı
karşıya kalıyorlar.
Onlarda maruz kaldıkları bu toplum şiddetine karşı
koyabilmek, dayak yediklerinde acı hissetmemek, soğuğa karşı, insan
vicdanını taşımayanların onları mahkum ettiği bu hayatı unutabilmek,
hayal bile olsa güzel şeyler yaşamak için zararlı madde kullanıyorlar.
Peki bu neden midir? Hayır kesinlikle zararlı madde
kullanmanın hiçbir olumlu yanı olamaz. Tabiki insan sağlığına, toplum
sağlığına zararı tartışılmaz derecede.
Asıl yapılması gereken onları bu hayatla karşı karşıya bırakanların cezalandırılması gerekir.
Şimdi tüm devlet büyüklerine sesleniyorum. Kirli bir geçmişe sahip
olsalar dahi onlarda bu vatanın bir evladı değil mi? Ebeveynlerin
hataları yüzünden toplumun dışında kalan bu insanları bu genç
çocukları kazanabilmenin yollarını aramak gerekmez mi?İçimden geçen şu
dizeleri siz değerli okuyucularımla paylaşmak istedim.
Çamura saplanmış,
İnsanlığı isyan denizinde bırakmış,
Geleceğimiz olan,
Varoşlarda sabahlayan bu çocuklar
Ne halde,
Ve buna göz yuman ey büyüklerimiz,
Neredesiniz?
Tutun halatı kopmadan hayat gemisini
Atıverin bu güzel gençliği
Aile odasının ısınmış yatağına,
Örtüverin sevgi yorganını
Uyusun huzur içinde bitsin bu karanlık gece
Uyandığında çekilmiş olsun berduş perdesi
Giriversin odaya sevgiyle ısınmış güneş
Açık kalsın camlar koksun mis gibi hayat kokusu
Rayiha dolsun güzel gençliğe ferahlasın,
Onları düşünenlerinde olduğunu unutmasınlar.
Saygılarımla,